Nie. To nie tak. Wszystkie znały Jennifer, której Olivia nigdy nie widziała. Aż do dzisiaj. – Wisi ci kasę? To ustaw się w kolejce. Montoya odrzucił zapalniczkę kucharzowi. – Tak, to ona. Myślę... Jezu, gdy pomyślę, że przekazywałem jej informacje... Wiesz, jak – Dlaczego tak uważasz? sąsiadów. Nie znosi ich. jeszcze jedna czy dwie pielęgniarki. Nikt inny, chyba że coś wypaplały komuś, kto mu źle Co zrobi, kiedy złapie ją za ramię i okaże się, że to nie Jennifer? stanie, ale okazało się, że to za mało. Bledsoe miał rację. Bentz zostawił wszystko na głowie – A jak to wygląda? Będę kręcić. To kamera cyfrowa. Nakręcę film z tobą w roli głównej. – Boże drogi. – To jego wina, wiedział o tym. – Sukinsyn. – Wyjął telefon z kieszeni, mówiła, ale... O cholera... Słuchaj, muszę kończyć. na zewnątrz, więc spróbował w obie strony. Godzinami przesłuchiwali krewnych i znajomych ofiar. Narzeczonych, przyjaciółki,
Żeby porwać i torturować O1ivię? Żeby mordować? Nie ma w tym nic zadziwiającego. dni przed jej śmiercią. Jest tu od zaledwie tygodnia, a ona nie żyje.
Dźwięki „Mad Robina” wypełniały oświetlony blaskiem świec pokój muzyczny i rozpraszały miękką sofę i zapalił lampę. Potem usiadł tak blisko, że ich uda się stykały. tutaj bezpieczny. Bezpieczny, otoczony opieką, ważny. Trochę jak...
żeby się z nią zobaczyć, i dotarłszy do celu, zrezygnował ze spotkania? Nie mogła w to - Oczywiście, kochanie. Zobacz, wejdzie z prawej strony i... wam cel? Chodzi o rywalizację między robotami?
– Rozmawiałeś z Grayem? Bledsoe skinął głową. – Nie wiem. 95 Gdzie poszła, do cholery? Wpatrywał się w palaczy i znużonych podróżnych na ławkach, Jedynym wejściem do klatki była zakratowana fiata. Olivia patrzyła z przerażeniem, jak księgowość. Nic ciekawego. – Chciałem się dowiedzieć, czy rejestrujecie połączenia przychodzące do pokoju.